در نیمه دوم قرن نوزده میلادی اولین آثار مفرغی لرستان راه خود را به موزه‌های مهمی چون بریتانیا و لوور باز کرد. منشأ این مفرغها، حتی تا 1920 که تعدادی از آن آثار در بازارهای عتیقه خرید و فروش می‌شد همچنان ناشناخته باقی مانده بود. پس از این دهه و با کاوشهای گسترده، اشیاء پراکنده زیادی در اختیار پژوهشگران قرار گرفت. عدم آگاهی از بافت باستان‌شناختی منطقه، درک اهمیت آثار و شناخت مردمانی را که آن اشیاء نفیس را تولید کرده بودند با مشکلات مواجه می‌کرد. به این منظور هیئتهای باستان‌شناختی بلژیک از 1965 تا 1979 میلادی بررسی و کاوشهای منطقه پشتکوه لرستان را برعهده گرفتند. این کاوشها به آنها اجازه داد تا ویژگیهای منحصر به فرد مفرغهای لرستان را به عصر آهن ـ دوره‌ای که به طور تقریبی بین 1300/1250 تا 600 ق.م قرار دارد ـ نسبت دهند. عصر آهن لرستان با فرهنگهای قدیمی‌تر عصر مفرغ آن منطقه، دارای گسستی آشکار بوده، و از یک نوع پیشرفت فرهنگی مخصوص به خود برخوردار بوده است؛ هم‌اکنون نیز با ابزارهای مفرغی معروف و متداول خود شناخته می‌شود. این مفرغها منحصر به فرهنگ لرستان بوده، اغلب شامل پیکرکهای مفرغی تزیینی، سلاح، جواهرات و ادواتی چون لگام اسب با انواع گونه‌بندها، دسته‌های سنگی چاقوتیزکن و حلقه‌های یراق است. کتاب عصر آهن اولیه در پشتکوه لرستان گام بسیار مهمی در شناخت، مطالعه و طبقه‌بندی آثار مفرغی لرستان است و نویسنده کتاب با توانایی فراوان توانسته هزاران قطعه از باارزش‌ترین آثار فرهنگی این مرزوبوم را در یک روند کاملاً علمی و طاقت‌فرسا، شناسایی و طبقه‌بندی کند. این اثر می‌تواند به عنوان منبعی قابل اطمینان مورد استناد محققان ایرانی قرار گیرد. مترجمان متن فارسی این کتاب نفیس را به باستان‌شناسان و خوانندگان ایرانی تقدیم می‌دارند.