«سرپرست سازمان مطالعه و تدوین کتب دانشگاهی در علوم اسلامی و انسانی (سمت)» منصوب شد

به گزارش روابط عمومی وزارت علوم، در حکم حسین سیمایی، وزیر علوم، خطاب به دکتر شهریاری آمده است: 
نظر به مراتب تعّهد، تخصّص و تجارب ارزشمند جناب‌عالی، به موجب این حکم به عنوان به عنوان «سرپرست سازمان مطالعه و تدوین کتب دانشگاهی در علوم اسلامی و انسانی (سمت)» منصوب می‌شوید. از جناب‌عالی انتظار دارد با توکل به خداوند سبحان سرپرستی آن سازمان را بر پایه قوانین، سیاست‌ها و برنامه‌های مصوب و سند دانشگاه اسلامی به انجام رسانید. 
امیدوار است با پیروی از آموزه‌های اسلامی، مبانی علمی، راهبرد دولت وفاق ملی و با جلب همکاری دانشگاهیان و صاحب نظران، وظایف محوله را به نحو شایسته انجام دهید. توفیق و سربلندی روز افزون جناب‌عالی را از درگاه خداوند متعال خواستارم. 
 
 وزیر علوم در نامه جداگانه‌ای از خدمات و تلاش‌های حجت‌الاسلام‌ والمسلمین دکتر داود مهدوی‌زادگان رئیس سابق سازمان سمت در زمان تصدی این مسئولیت قدردانی کرد.

حمید شهریاری دارای دکترای فلسفه تطبیقی از دانشگاه قم است. او با سفری یک ساله به عنوان دانشجوی مدعو در دانشگاه منچستر به سال ۱۳۸۱ به نگارش اثر فلسفه اخلاق در تفکر غرب از دیدگاه السدیر مک اینتایر، دست یافت، که در سال ۸۵ به عنوان کتاب سال فلسفه جمهوری اسلامی ایران و نیز کتاب برتر دانشگاهی در دانشگاه تهران برگزیده شد. رشته تخصص دانشگاهی او فلسفه اخلاق است. او همچنین دانش‌آموخته حوزه علمیه قم با مدرک سطح چهار حوزه و درجه اجتهاد از خبرگان رهبری است. بیش از ۴۰ سال سابقه تدریس در حوزه و دانشگاه و بیش از ۱۵ سال سابقه درس خارج حوزه‌های علمیه و راهنمایی و مشاوره دهها پایان‌نامه حوزه و دانشگاه را در کارنامه دارد. او دارای ۱۴ کتاب تألیفی و ۲۷ مقاله علمی و پژوهشی و ترجمه کتاب «سه تقریر رقیب در پژوهشهای اخلاقی» از انگلیسی به فارسی یکی از آثار اوست. کارشناسی‌ارشد الهیات و معارف اسلامی را با نگارش رساله‌ای با عنوان «شورا در فتوا» در سال ۱۳۷۴ به پایان رساند. این اثر بعدها به عنوان پژوهش برتر در حوزه دین نائل آمد. شاگرد اولی حوزه علمیه در سال ۱۳۶۷ و کسب رتبه دوم تحقیقات کاربردی جشنواره بین‌المللی خوارزمی و پژوهشگر برتر سازمان «سمت» در سال ۱۳۸۶ از جمله افتخارات اوست. ۲۴ سال ریاست مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی و ۱۱ سال معاون فناوری رئیس قوه قضائیه از جمله مسئولیت‌های پیشین اوست.